Mijn werk Archieven - Vlammende verzinsels

Categorie: Mijn werk (pagina 1 van 11)

Ga rustig zitten en laat je meenemen door mijn verzinsels.

Senseless

Ergens vannacht heb ik mijn dekens van me af gegooid en nu word ik wakker omdat ik het koud heb. Nog slaperig trek ik de dekens weer over me heen. De rozige warmte kruipt in mijn lichaam. Op de tast laat ik mijn hand naar de plek naast me glijden. Die is nog warm, maar leeg. Ik wrijf in mijn ogen. Een zwartgrijze waas blijft achter op mijn vingers. Lees verder

zwarte ballerina’s

29 april 2019 / Sanna / Geen reacties

Anton staat middenin de donkere woonkamer. Zijn hart bonkt wild en hij durft zich niet te verroeren. Met zijn ogen dicht luistert hij naar de geluiden bij zijn voordeur. Ze loopt heen en weer op de houten veranda rond zijn caravan en aan haar schuifelende voetstappen te horen, draagt ze de platte ballerina’s. Die glimmende zwarte. Ze waren duur en net een maat te groot, maar het waren de laatste en zij wilde ze hebben. Hij kocht ze voor haar. Net als de leggings, de meisjesachtige rokjes met springerige ruches, de flodderige topjes en de sieraden. Ze kan niet goed op de schoenen lopen. Bij iedere stap die ze zet dreigen ze van haar voeten te glijden. Door de ballerina’s lijken haar voeten groter. Het windt hem op. Alles wat haar groter doet lijken, windt hem op. Lees verder

Nummers

25 maart 2019 / Sanna / 2 reacties

Ongeduldig kijkt Kitty op de aluminium klok aan de muur. Haar voet volgt het langzame verstrijken van de seconden. Tik. Tak. Tik. Tak. Zonder woorden laat ze weten dat ze liever nu naar huis gaat, dan over een paar minuten, maar haar collega’s maken geen haast. Giechelend en fluisterend halen ze hun kluisjes leeg. Lees verder

Showtime

20 maart 2019 / Sanna / 2 reacties

Mara heeft haar auto in de berm geparkeerd en haar telefoon tegen haar rechteroor gedrukt. Haar felrood gelakte nagels tikken mee met het zachte ritme dat uit de boxen komt. De schemering om haar heen wordt zo nu en dan opgelicht door voorbijrazende koplampen. Met een lachje gooit ze haar mobiel op de bijrijdersstoel. Niemand ziet haar. Waarom zouden ze ook. Waarom zouden ze letten op een eenzaam geparkeerde auto langs de kant van de weg. Mensen die hier komen hebben maar één doel en hun hoofd en lichaam zijn gevuld met spannende, geile verwachtingen. Lees verder

Voetstappen

26 februari 2019 / Sanna / 2 reacties

Hij is geen opvallende verschijning. Toch kennen velen zijn gezicht. Nu is er niemand om te groeten of een kort praatje te maken. De ijzige kou en de snijdende wind houden de meeste mensen binnen. Hem niet. Hij wandelt hier al jaren. Elke avond. Eerst nog met Deborah. Nu alleen. Hij heeft zijn kraag opgeslagen en zijn handen diep in de zakken van zijn duffelse jas gestoken. Wanneer hij zich even omdraait, ziet hij dat zijn zojuist gemaakte voetstappen alweer bedekt worden met een dun laagje sneeuw. Over een paar minuten zal het helderwitte dek weer glad zijn. Alsof niemand hier liep. Zijn voetstappen zullen verdwijnen. Lees verder

Ero – flash

18 februari 2019 / Sanna / 1 reactie

Geïnspireerd door de Pittig Proza en de Erotica Fest uitdaging van juni, heb ik me de afgelopen maand gebogen over het schrijven van zeer korte, prikkelende stukjes (Ero – flashes) waarvan een aantal absoluut de moeite van het delen waard zijn, maar die ik niet bij de uitdaging zelf wilde plaatsen omdat het anders wat teveel van het goede wordt. Nu de uitdaging zo goed als voorbij is, plaats ik ze hier in een verzamelpost. Ik heb gemerkt dat een een fijne oefening is in het zo kort en bondig mogelijk vertellen wat je precies wilt zeggen. Het geeft mijn creativiteit een boost en creëert weer ingangen voor nieuwe, langere verhalen. Het is een oefening die ik wil blijven doen en zo nu en dan zal ik deze prikkelende ero – flashes hier met jullie delen.