Vroeger was het hier anders. Er was een tijd dat het het hier vrolijk was, gezellig en rustig. Nu is er altijd wel wat. Gedoe, drukte, veel bezorgde en verbeten gezichten. Lege ogen. Het is lang geleden dat er hier echt gelachen is. Het is ook lang geleden dat er hier een keer goed schoongemaakt is. Eigenlijk hebben we altijd koude voeten en het vocht kruipt langzaam omhoog. Vuil stapelt zich op in onze hoeken en we zitten onder de graffiti, vlekken en spatten waarvan we de oorsprong niet goed meer weten. Maar ooit was het anders. Hoe lang het geleden is weten we niet precies. Tijd is een vreemd concept als je voeten stevig verankerd zijn en we alleen de buren hebt om mee te praten. Zij aan de overkant staan te ver weg om een fatsoenlijk gesprek mee te voeren, maar gezien de dichtgetimmerde luiken vermoeden we dat hun verhaal zo’n beetje hetzelfde zal zijn als dat van ons. Lees verder