Tag: fantasy

Reading is sexy

15 september 2021 / Sanna / 1 reactie

Reading is sexy en als je dan ook nog eens erotica leest dan gaat dat helemaal op. Sexy, sexy, sexy. Soms zijn mijn verhalen heel erg sexy. Spannend, opwindend, heet, maar zelden plat. Wel erotisch. Veel van die verhalen vind je hier, op mijn blog. Sommige verhalen vind je ook in mijn boeken en die boeken verzamel ik hier, met een korte beschrijving én natuurlijk een inkijkexemplaar van elke titel.

Zelf lees ik het liefst van papier. Een boek dat ik vast kan houden, het papier in mijn vingers, de geur. Dat geeft mij een fijne leeservaring. Lekker onderuit gezakt op de bank, of languit in de tuin, op bed, het strand, in het bos. Geef mij maar een boek om vast te houden. Maar omdat niet iedereen hier hetzelfde over denkt zijn al mijn boeken ook verkrijgbaar in de ebook versie. Zo heeft iedereen zijn of haar eigen, fijne en misschien zelfs wel sexy leeservaring. Natuurlijk bestel je al mijn boeken (paperback en ebook) eenvoudig bij bol en bij Kobo (ebook) Lees verder

Ook erotiek moet schuren

22 november 2019 / Sanna / 1 reactie

Eerder schreef ik een stukje en daarin benoemde ik het belang om dat wat je schrijft door iemand te laten lezen die eerlijk tegen je durft te zijn. Ik schreef ook dat ik door de jaren mensen heb ontmoet die mijn verhalen willen lezen en deze verhalen van waardevolle feedback willen voorzien. Veel van deze mensen zijn ook schrijver, vaak naast een fulltime job. Lees verder

Erotica, fantasy of fictie

17 november 2019 / Sanna / Geen reacties

Ik schrijf al aardig wat jaartjes en ja, ik noem mezelf ook schrijver, van erotica. Dit ondanks dat ik naast mijn schrijfactiviteiten een fulltime job in de zorg heb. Ik ben dagelijks bezig met schrijven. Dit betekent niet dat ik elke dag uren achter mijn laptop zit. Soms wel, veel vaker niet. Lees verder

Een leger van liefde

27 juli 2017 / Sanna / 3 reacties

Je zei dat je je veilig voelde bij mijn lach en dat je er een warm gevoel van kreeg, dus ik lachte, maar eigenlijk was ik doodsbang. De hele tijd.

~

Als de witte lichten van de elektromagnetische pods verder de stad in verdwijnen en het constante salvo van de zware mitrailleurs is afgezwakt, verlaat Vico zijn schuilplaats.
Gebouwen zijn ingestort of staan op instorten, hele wegen zijn weggeslagen en de bruggen die de smalle eilanden met elkaar verbonden, zijn gewoon verdwenen. Overal liggen lichamen, van burgers en soldaten en de lucht is dik en donker. Vico raapt een zwaar machinepistool op, hangt het over zijn schouder en volgt het lawaai en de lichten naar het centrum. Hij laat zich op de grond vallen, wanneer er een ijselijke kreet door de lucht klinkt. Boven zijn hoofd vliegt een enorme vogel, een gedrocht van loshangende, rode stukken vlees en verschroeide veren. Hij heeft ze eerder gezien, deze en andersoortige wezens. Ze leven op de uitgestrekte vlaktes rond de stad waar ze zich voeden met elkaar en met de angst van gestrande reizigers of waaghalzen. Nu komen ze af op de geur van angst en verderf in de stad. Het zijn moordwapens zonder orders, aaseters. Ze kiezen geen kant. Het is de wil om te overleven en die is sterker dan welk bevel dan ook.

Met trage slagen van de grote vleugels suist het beest over zijn hoofd, richting het amfitheater, richting geluiden die duiden op gevechten. Vico krabbelt overeind. Wie daar ook vechten, ze zijn niet opgewassen tegen een beest als dit. Niet als ze niet weten wat zijn zwakke plek is. Vico weet dat wel. Rennend gaat hij achter het beest aan. Lees verder