Ze beweegt zich sierlijk door de schemerige woonkamer. Haar schoenen blijven achter onder de eettafel en voor de grote spiegel rekt ze zich met een zucht uit. Hij volgt haar bewegingen en steekt de kaarsen op het dressoir aan. Op zijn telefoon zoekt hij een playlist die bij zijn mood past. Niet te rustig, met het juiste ritme en opzwepend genoeg om nog meer in de mood te geraken. Hij gaat achter haar staan en volgt met zijn handen de lijnen van haar lichaam. Ze legt haar hoofd tegen zijn schouder en kijkt hem via de spiegel aan. ‘We zijn nog steeds een sexy stel samen.’
Hij lacht en vouwt zijn handen rond haar borsten. Lees verder
Tag: kort verhaal (Pagina 2 van 5)
Ik klap mijn laptop open en schenk een glas wijn in. Ongeduldig wacht ik tot het inlogscherm verschijnt en ik me eindelijk over kan geven aan de vaak zinloze, maar oh zo leuke gesprekken met totaal onbekende mensen. Oké, ik geef het toe. Mannen. Ik klets alleen maar met mannen. Op het gebied van seks heb ik geen interesse in vrouwen. Ik chat dus met mannen en het mag duidelijk zijn dat ik dit echt niet doe vanwege de leuke gesprekken. Het heeft me al een aantal interessante ontmoetingen opgeleverd en eigenlijk hoop ik daar dit weekend ook op. Gewoon een geile, vrijblijvende neukpartij.
Mocht je je het nog afvragen. Ja, ik ben gek op seks en hoewel ik best zonder kan, zo nu en dan heb ik het gewoon nodig.
Zodra ik de chatruimte binnenkom, word ik door diverse heren begroet en al snel krijg ik een verzoek om een privé-chat. Ik weiger. Zo wanhopig ben ik nou ook weer niet en hoewel ik niet kieskeurig ben, mijn minaar voor één nacht mag best een beetje moeite voor me doen. Het hoort bij het spel. Lees verder
Het was toch zeker haar eigen schuld.
Zoals dat mens daar stond, met d’r mond open als een vis die wanhopig naar adem lag te happen. Als ze dat nou was blijven doen, was er nog niets aan de hand geweest, maar nee hoor. Ze moest ‘t zo nodig op een krijsen zetten, als een loeiende sirene. Lees verder
Zijn laatste edelsteen
Met een zucht sluit Julia de deur achter Maurice. Ze wil niet alleen zijn. Het huis doet iets met haar en het veroorzaakt een vreemde, hete spanning in haar lichaam. Toch kan ze niet weg. Ze heeft ja gezegd. De grond waarop het huis is gebouwd, is goud waard. Als ze hier een jaar lang blijft wonen is het van haar en mag ze het verkopen. Ze is niet van plan dat op te geven alleen maar vanwege een vreemd gevoel in haar lichaam.
Stil gaat ze door de donkere kamers met hoge ramen en antiek meubilair. Onder aan de brede trap steekt ze de kaars in haar hand aan en langzaam stapt ze op de krakende treden. Als ze boven is huivert ze en ze voelt haar tepels onder de stof van haar jurkje hard worden. Ze verbeeldt het zich niet. Het gebeurt altijd hier, net of iemand langs haar loopt en haar even plagend aanraakt. Het wakkert de hitte in haar lichaam nog meer aan, terwijl het allang geblust zou moeten zijn. Twee heftige orgasmes en de smaak van Maurice nog op haar tong. Ze zou voldaan en slaperig moeten zijn, maar ze is alweer geil en verlangend naar meer.
Naakt en bij het eenzame licht van de flakkerende kaars, trekt ze zich terug onder haar dekbed van ganzendons. Vlak voor ze de kaars uitblaast, meent ze een beweging in de hoek van de kamer te zien. Ook dat gebeurt elke avond. Ze weet niet wat het is en het jaagt haar angst aan, maar ze kan niet weg. Ze heeft al ja gezegd. Lees verder
Je zei dat je je veilig voelde bij mijn lach en dat je er een warm gevoel van kreeg, dus ik lachte, maar eigenlijk was ik doodsbang. De hele tijd.
~
Als de witte lichten van de elektromagnetische pods verder de stad in verdwijnen en het constante salvo van de zware mitrailleurs is afgezwakt, verlaat Vico zijn schuilplaats.
Gebouwen zijn ingestort of staan op instorten, hele wegen zijn weggeslagen en de bruggen die de smalle eilanden met elkaar verbonden, zijn gewoon verdwenen. Overal liggen lichamen, van burgers en soldaten en de lucht is dik en donker. Vico raapt een zwaar machinepistool op, hangt het over zijn schouder en volgt het lawaai en de lichten naar het centrum. Hij laat zich op de grond vallen, wanneer er een ijselijke kreet door de lucht klinkt. Boven zijn hoofd vliegt een enorme vogel, een gedrocht van loshangende, rode stukken vlees en verschroeide veren. Hij heeft ze eerder gezien, deze en andersoortige wezens. Ze leven op de uitgestrekte vlaktes rond de stad waar ze zich voeden met elkaar en met de angst van gestrande reizigers of waaghalzen. Nu komen ze af op de geur van angst en verderf in de stad. Het zijn moordwapens zonder orders, aaseters. Ze kiezen geen kant. Het is de wil om te overleven en die is sterker dan welk bevel dan ook.
Met trage slagen van de grote vleugels suist het beest over zijn hoofd, richting het amfitheater, richting geluiden die duiden op gevechten. Vico krabbelt overeind. Wie daar ook vechten, ze zijn niet opgewassen tegen een beest als dit. Niet als ze niet weten wat zijn zwakke plek is. Vico weet dat wel. Rennend gaat hij achter het beest aan. Lees verder
Hij blinddoekt me en brengt me hier. Ik weet niet waar hier is en krijg geen antwoord als ik het vraag. Hij kleedt me uit en inspecteert mijn lichaam. Hij is tevreden. Ik kan zijn trotse glimlach horen en kreun zacht als zijn vingers mijn al vochtige opening verkennen. Hij doet het dagelijks, wanneer hij daar zin in heeft, maar altijd voelt het alsof het de eerste keer is.
Voorzichtig duwt hij me tegen de koude muur en maakt mijn polsen vast. Ik hoor metaal, ik denk kettingen. Ik fluister.
‘Waar zijn we?’
Hij legt zijn vinger op mijn lippen en zegt dat ik stil moet zijn. Zijn handen glijden over mijn lichaam, hij mompelt goedkeurend. Langzaam zakt hij door zijn knieën, hij omarmt mijn heupen en duwt zijn vingers diep in het vlees van mijn billen. Mijn heupen schokken naar voren als zijn tong me verder open likt en nog vochtiger maakt. Hij lacht zacht en komt weer omhoog. Lees verder
De betekenis van getallen.
Na het overdadige diner verschijnt een vrouw in een lang gewaad. De stof zit zo strak om haar bovenlichaam dat het tegelijk een kuis en erotisch effect heeft. Ze loopt door de eetzaal met een schaal goudbruine gelukskoekjes.
Hij breekt het zijne doormidden. Op het strookje papier staat een getal.
– 9 4 –
Hij staat op en laat de restanten van zijn koekje liggen, de vrouw kijkt hem aan. ‘Eet uw koekje, Monsieur. Het zal de rest van uw verblijf bepalen en misschien zelfs wel uw toekomst.’
Een dienblad met gevulde glazen danst aan hem voorbij. Hij pakt een glas en spoelt het koekje weg met het tintelende vocht.
Onnozel bijgeloof. Vierennegentig betekent niets.
De grote balzaal is een arena van onverzadigbaar gelonk, lust en vertier. De glazen worden geheven op veelgeprezen schoonheden en jonge vrouwen bewegen zich tussen de gasten door. Een gestage stroom van kiekeboe-tepels en flirtende blikken. Meisjes met losse haren over naakte schouders, als een attribuut van ongeschonden maagdelijkheid. Ze dansen kronkelend, bijna alsof ze aan het neuken zijn. Lees verder
Marlon ziet de vrouw zodra hij binnenkomt. Ze zit aan de bar en haar weelderige, roomwitte jurk valt een beetje uit de toon, maar verder; golvend bruin haar, een vlammende oogopslag en sensueel gevormde borsten die bij iedere beweging die ze maakt aan de laag uitgesneden decolleté proberen te ontsnappen.
Ze beantwoordt zijn wellustige blik en hij weet meteen dat het raak is.
Met een scheve grijns gaat hij naast haar zitten. ‘En wat kan ik voor deze schoonheid bestellen?’
Haar lach is meisjesachtig hoog. ’Helemaal niets, maar ik wil wel met je naar bed.’
Nog voor hij van zijn verbazing is bekomen, trekt ze hem al van zijn kruk en mee naar buiten. Met een nerveus lachje laat hij zich door haar meevoeren. Hij ziet nog net dat de barvrouw meewarig haar hoofd schudt.
De flirtende rondingen van de brunette verjagen zijn korte aarzeling. Lees verder
Populair
pittig proza
Wat zeggen anderen …