Het flauwe licht van zijn bedlamp werpt een zacht schijnsel over de gebloemde lakens. Erik klapt zijn boek dicht en doet zijn leesbril af. Marja ligt op haar zij, met haar rug naar hem toe. Ze slaapt nog niet. Hij laat zijn hand onder de dekens glijden en streelt haar billen. Ze zucht, draait zich met een glimlach naar hem toe en pakt zijn hand.
‘Slaap lekker, lief.’
Hij knipt de lamp uit en gaat tegen haar aan liggen, zijn vingers trekken denkbeeldige lijnen over haar lichaam en verbinden de sproeten die hij nu niet kan zien, maar waarvan hij weet dat ze er zijn.
Marja zucht nog een keer.
‘Welterusten Erik.’
Zijn vingers staken hun strelende ontdekkingstocht. De beginnende zwelling in zijn pyjamabroek verdwijnt. Hij gaat op zijn rug liggen. Lees verder
Wat zeggen anderen …