saga Archieven - Pagina 2 van 3 - Vlammende verzinsels

Tag: saga (pagina 2 van 3)

Speelpop – Zoë

‘Je gaat en je zoekt uit hoe ver hij wil gaan om jou voor zich te winnen. Je doet wat hij van je vraagt.’
‘Alles?’
‘Alles, binnen de verwachtingen die ik van je heb en jouw belofte aan mij.’
‘Dan kan het dus niet alles zijn …’
‘Alles Zoë. Je hebt mij die ruimte gegeven. Ik bepaal hoever je gaat, dat is wat je wilt …’

Keer op keer spelen de woorden door haar hoofd, al dagen lang en Minggus blijft erbij, iedere keer dat ze hem spreekt tot de laatste keer, vanmorgen vroeg. Vlak voor Javier haar kwam halen.

‘Ik verander niet van gedachten Cara. Jij heb deze keuze gemaakt. Ik heb je niet gedwongen. Jij wil dat ik van je verwacht dat je mij gehoorzaamt en dat is precies wat ik nu doe. Ga, geniet ervan, laat je hoofd op hol brengen. Doe en ervaar. Sta open voor wat hij je te bieden heeft en wees daar niet nukkig in. Als je zondag thuis komt, bel je mij, eerder niet en je vertelt me alles.’ Lees verder

Mensen zonder gezicht – Donna

5 mei 2018 / Sanna / Geen reacties

Ze neemt de bus naar de andere kant van de stad en komt langs de uitgebrande winkel van Zoë. Ze vraagt ze af hoe het met haar gaat en of ze al een ander pand heeft. Ze herinnert zich plotseling dat ze haar heeft aangeboden te helpen. Ze zou foto’s kunnen maken voor een artikel in de krant, misschien zelfs in de gemeentegids. Dan heeft ze haar camera’s nodig. Haar camera’s zijn bij Seth.
Zoë was niet bij die man en vrouw op de begrafenis. Donna dacht dat het een drie-éénheid was. Een man, twee vrouwen. Ze hoorden duidelijk bij elkaar. Misschien toch minder dan ze dacht. Niets is wat lijkt. Seth is ook niet wie hij lijkt.
Bij de eindhalte stapt ze uit en ze loopt langs donkere etalages. Ze komt hier zelden. Het is nieuwe gedeelte, het moderne centrum. Te strak en te glanzend. Het ademt geen sfeer uit. Ze zou hier geen mooie foto’s kunnen maken en de mooie mensen wonen in het oude gedeelte. Mensen met echte gezichten. Lees verder

Een blik op Soumia

31 juli 2017 / Sanna / Geen reacties

Minder dan niets

Wouter begrijpt het niet. Soumia is vaker streng en hooghartig, maar vanavond lijkt het anders. Haar zachtheid die er altijd wel een beetje door weet te schemeren voelt hij niet. Achter haar hooghartigheid zit een bepaalde boosheid, een woede en hij vindt het niet geruststellend. Niet eerlijk ook. Ze heeft geen reden om boos te zijn. Hij doet wat ze van hem verlangt, ze kan op z’n minst zijn aanwezigheid erkennen.
De plug brandt, zoals het ding kan doen als Soumia hem bij hem inbrengt. Toch is het anders. Zijn lid hangt slap en werkeloos. Hij schaamt zich ervoor en nog steeds heeft Soumia hem niet aangekeken en geen woord gezegd. Weer kruipen de minuten voorbij. Soumia staat op en loopt langs hem naar de doos met attributen. Ze controleert de zweep, de blinddoek, haalt met een minachtend gesnuif het slipje dat hij in de doos bewaart omhoog.
Misschien had hij het niet moeten bewaren … misschien had hij het terug moeten geven … misschien … Lees verder

Een blik op Zoë

28 juli 2017 / Sanna / Geen reacties

Kruidig en zoet

Ze zit naakt en in de ontvangende positie voor hem op het bed. Open, zoals hij het wil. Over haar billen lopen licht striemen, ze onderging het zonder geluid en nu wacht ze. Hij ziet de afdruk van het touw in haar liezen en over haar polsen. Ze was overgeleverd aan zijn wil, zonder overgeleverd te zijn. Zij wil het ook en alleen daarom kan hij doen wat hij wil en hoe hij het wil.
Haar hoofd ligt op het kussen, haar armen ongebonden naast haar hoofd. Hij hoeft haar niet meer vast te binden, niet wanneer ze bij hem in bed is. Het is waar ze wil zijn.
Hij gaat achter haar staan. Ze verplaatst haar knieën verder uit elkaar en duwt haar billen omhoog. Ze is klaar om hem te ontvangen. Lees verder

Een blik op Donna

24 juli 2017 / Sanna / Geen reacties

IJdelheid

Het gaat zoals Donna verwacht. Alex is in tranen en doet tientallen beloftes.
‘Ik heb je nodig Donna. Als jij weggaat.’
Donna zegt niet dat ze niet weg zal gaan. Ook niet dat ze het wel doet. Donna heeft haar niet nodig, Alex heeft haar ook niet nodig. Niet zoals ze zegt.
Maar het gevoel dat Alex haar geeft, het idee dat ze niet zonder haar kan en hoe ze haar dat laat zien en laat voelen. Met haar handen, haar mond en haar lijf.
Als Alex slaapt, gaat ze uit bed. Haar lichaam is verhit, haar hoofd ook. Het is geen prettige hitte.
Ze doet de deuren van het balkon open en laat de droge decemberkou naar binnen. Met haar bloten voeten staat ze op het kille beton. De stad is beneden haar met de geluiden die daarbij horen.
De kou prikkelt haar huid en doet pijn in haar borst als ze de lucht diep inademt.
De herinneringen, aan haar jeugd, haar vader. Ze waren er niet. Ze waren er nooit. Donna stond er nooit bij stil.
Ze denkt aan de woorden van Jacob.

‘Mensen die hun herinneringen het liefst tegelijk met de dode begraven.’ Lees verder

Een blik op Valerie

21 juli 2017 / Sanna / 1 reactie

Woorden en daden

Valerie is niet dronken. Misschien een beetje aangeschoten, maar niet dronken. Haar hoofd is nog helder genoeg om Raymond een berichtje te sturen dat ze naar huis komt omdat hij dat zo wilde.

‘Laat me weten wanneer je naar huis komt.’

Het ergerde haar en ze was al tipsy genoeg om het aan Louisa te vertellen. Die lachte haar ergernis weg.
‘Leuk toch? Het laat zien dat hij om je geeft en dat is niet iets waar mannen goed in zijn.’

Het was de zoveelste opmerking die Valerie hoorde, de zoveelste opmerking over wat mannen vooral niet zijn. Louisa heeft een duidelijk beeld van hoe mannen zouden moeten zijn. Ze is alleen nog geen man tegengekomen die voldoet aan het plaatje in haar hoofd. En er zijn veel mannen voorbij gekomen in het leven van Louisa, dat heeft Valerie na vanavond wel geleerd.
Ze had haar schouders opgehaald. Het zou leuk kunnen zijn. Bezorgd, en liefdevol, maar dat is het niet. Het is jaloers en bezitterig. Controlerend. Raymond wil zeker weten dat ze naar huis komt en hij wil haar zien als ze thuis komt, horen hoe haar avond was, zodat hij zeker weet dat ze niet weer …
Hij zou het zeker moeten weten. Valerie is niet achterlijk. Wel aangeschoten. Lees verder