Tag: Thema (Pagina 3 van 5)

Hete peper pittig proza #9 Het uniform

3 oktober 2018 / Sanna / 2 reacties

Elke maand kies ik (of iemand anders die ik hiervoor benader) één verhaal uit alle deelnemende verhalen en krijgt dit verhaal de beloning ‘De Hete Peper’ van de maand. Vervolgens wijd ik hier een stukje aan op mijn blog en promoot ik dit op social media. Dit kan dus nog meer verkeer naar jouw blog of web-site betekenen en misschien zelfs wel nog meer volgers. Hieronder de verdiende Hete Peper van de schrijfuitdaging van vorige maand. Lees verder

Een oude advertentie ~ Pittig Proza #10

1 oktober 2018 / Sanna / Geen reacties

Elke maand daag ik met Pittig Proza schrijvers uit om een erotisch verhaal te schrijven rond een bepaald thema. Deze maand is het de bedoeling dat je een verhaal schrijft bij de bijgevoegde foto. Lees verder

Hete peper Pittig Proza #8 ~ Vakantieliefde

2 september 2018 / Sanna / Geen reacties

Het uniform ~ Pittig Proza #9

1 september 2018 / Sanna / Geen reacties

Elke maand daag ik met Pittig Proza schrijvers uit om een erotisch verhaal te schrijven rond een bepaald thema. Deze maand is het de bedoeling dat je een verhaal schrijft rond het thema ‘Uniform’

Thema: Uniform

Kleren maken de man, maar vooral een uniform doet de vrouw smelten. Haast geen enkele vrouw geeft niet stiekem haar ogen goed de kost als een man in uniform voorbij komt. En vergeet de verpleegster niet. De kleding van deze beroepsgroep mag door de jaren heen dan veranderd zijn, toch zijn er nog legio mannen die fantaseren over de liefdevolle, sexy verzorging van een vrouw in een smetteloos wit uniform. Lees verder

Zomerhitte

27 augustus 2018 / Sanna / Geen reacties

Haar witte crocs piepen op het lichte linoleum. Ze loopt snel en beantwoordt glimlachend de begroeting van een patiënt die sinds gisteren op zaal ligt. Mevrouw zussemezo. Ze weet haar naam niet en de status hangt aan het bed. Het geeft niet. Haar dienst zit erop en over tien minuten kan ze eindelijk naar huis.

Haar uniform plakt aan haar rug en als de deur van de kleedruimte achter haar dichtvalt, snuffelt ze aan haar oksels. Walgend trekt ze haar neus op. Ze ruikt, en niet zo’n beetje ook. Lees verder

Hete peper Pittig Proza #7 ~ De eerste

2 augustus 2018 / Sanna / 3 reacties

De leugen van de spiegel

9 mei 2018 / Sanna / 2 reacties

Naakt staat Melissa voor de grote spiegelkast in haar slaapkamer en ze kijkt zichzelf recht in de ogen.

‘Dom, dik en lelijk. Denk je nou echt dat er iemand op jou zit te wachten? Denk je nou echt dat het leven op jou zit te wachten?’

Langzaam glijdt haar blik van haar ogen naar de rest van haar lichaam.

Haar hals,

‘Een onderkin en vetrimpels, vreselijk.’

haar schouders,

‘Scheef en veel te rond.’

haar borsten,

‘Ze beginnen al te hangen. Je hebt hangtieten en ze zijn te groot.’

haar buik, haar heupen, haar billen

‘Dik. Vet. Moddervet.’

In een flits ziet ze het mes in haar rechterhand. Het is haar favoriete mes omdat het zo makkelijk door het meest taaie vlees snijdt. Ze tilt het op, zet het op de bolling van haar buik en kijkt zichzelf weer recht in de ogen.

‘Een dom, lelijk en moddervet wijf.’

Het snijvlak zakt in haar vlees en een dun straaltje bloed sijpelt langs haar huid en in de richting van haar kruis verder naar beneden. Ze haalt diep adem, tilt het mes op en laat het met een snelle beweging zakken. Soepel glijdt het metaal door haar huid en met een doffe plof valt de bloederige plak vlees aan haar voeten op de grond. Ze gilt. Lees verder

Valentijn

28 maart 2018 / Sanna / 2 reacties

‘Het gevoel bekroop haar, hoewel ze het niet had voorzien en het nauwelijks kon begrijpen, want hij was niet sympathiek in de gangbare zin; hij verloor zich niet in nonsens, hij maakte geen complimentjes, zijn meningen waren onwrikbaar, zijn attenties eenvoudig en bedaard. Misschien gaven zijn oprechtheid, zijn integriteit en standvastigheid hem een zekere charme, die juffrouw Crawford mogelijk wel opmerkte, maar niet wenste te zien. Ze dacht er evenwel niet al te veel over na. Hij was voor het ogenblik aangenaam gezelschap, ze vond het prettig om hem om haar heen te hebben; dat was genoeg …’*

Haar zachte stem wordt onderbroken door een langzaam, sarcastisch applaus dat plotseling achter haar verschijnt. Sarah slaat het boek dicht en legt het op het smalle kastje naast het bed. Wat verlegen draait ze zich om naar haar collega die nog steeds zijn handen met trage bewegingen tegen elkaar slaat en haar meewarig aankijkt.
‘Je weet dat hij je niet kan horen toch? Coma vigil? Jij hebt ook gestudeerd toch?’
Sarah staat op en veegt een denkbeeldig pluisje van de dekens van haar patiënt.
‘De wetenschap weet nog lang niet alles. Ik vind het een prettige gedachte dat hij me toch kan horen en ik doe er niemand kwaad mee.’
‘Je hoeft in elk geval niet bang te zijn dat hij je onderbreekt of in slaap valt omdat het verhaal zo vreselijk saai. Wat dat betreft waren de woorden wel heel toepasselijk. Heb jij geen afspraakje?’
‘Ja, ik ga nu.’
Ze maakt aanstalten om de kamer te verlaten, maar haar collega houdt haar tegen.
‘Zorg dat je op tijd terug bent. Tien uur en geen minuut later, Valentijn of niet, we hebben geruild. Ik heb ook nog wat spannende afspraken staan.’
Hij kijkt haar veelbetekenend aan. Sarah zucht haar irritatie weg.
‘Tien uur en geen minuut later.’ Lees verder