Terwijl ze op haar zij, met haar vingers in haar mond, naar de bleke vlek maanlicht op de houten vloer ligt te staren wordt ze verrast door een warme bries. De volgeschreven pagina’s in de brede vensterbank ritselen alsof er een onzichtbare hand doorheen bladert. Lees verder
Tag: vlammende verzinsels
De hoge deur hangt scheef in zijn gemetselde omlijsting en Pauline zet haar schouder tegen het hout terwijl ze met een hand de klink omhoog trekt. Cooper springt enthousiast tegen haar benen op en begint te blaffen. De weersvoorspellingen voor de komende dagen zijn goed, maar de nachten zijn al koud en vochtig. Er blijft dan ook een wat modderige pootafdruk achter op Pauline’s kuit. Lees verder
Vanachter zijn krant kijkt de man naar de jonge vrouw schuin tegenover hem aan de grote tafel. Ze valt uit de toon, al komt dat vooral doordat ze niet, zoals het gros van de overige bezoekers, ongeïnteresseerd naar het scherm van een telefoon tuurt. In haar ene hand heeft ze een beduimelde paperback. Haar andere hand ligt rond een hoge, kartonnen beker met haar naam. Elvira. Lees verder
Aan weerszijden van de lange straat staan hoge bomen met grillig gevlekte stammen. Ze leunen een beetje over de straat heen, alsof ze steun bij elkaar zoeken. De nieuwe dag ligt nog op de grens van zachte schemering en bleke ochtendzon. Vogels kwetteren en twitteren om de wereld te vertellen dat er weer een zwoele zomerdag is aangebroken. In een poging de ergste hitte te verjagen, staan veel balkondeuren open. Ergens wappert een gordijn naar buiten. De zondag komt maar traag op gang en de bewoners van de hoge huizen zijn nog in diepe rust. Lees verder
Het treinstel is nagenoeg leeg, maar zij zit er. Ik herken haar van de foto’s op Facebook, zelfs nu ze een mondkapje draagt. Haar bruine haar met de lichte slag. Haar bril met het donkere montuur. Het zijn altijd leuke foto’s. Ze is vrolijk en lacht, alleen of met anderen. Soms een wijntje in haar hand. Gezelligheid kent geen tijd. Niemand deelt zijn of haar pijn en verdriet op social media. De meeste mensen niet in ieder geval. Nu toont haar voorhoofd een diepe frons. Ze kijkt op haar telefoon, wachtend op een bericht van mij en zich waarschijnlijk afvragend waarom ze ja heeft gezegd. Ik vraag me dit ook af. Ze kent mij niet, maar ik ken haar wel. Een beetje. Vooral van horen zeggen. Lees verder
De kroeg is schemerig en de inrichting oubollig, net als veel van zijn gasten. Ik kijk Ollie vragend aan. Ze knikt, loopt door naar de toog en hijst zich op een barkruk. Ik kijk naar haar kont. Die is groot, rond en omhuld door een strak, glanzend stofje. Lees verder
Toen ik net begon met schrijven voor Gaisha en later ook met korte verhalen op mijn eigen site, was ik erg op zoek naar mensen die ook erotische verhalen schreven. De gedachte dat ik niet de enige was met een interesse voor het schrijven van dit specifieke genre vond ik prettig. In mijn directe omgeving merkte ik (en merk ik soms nog steeds) dat er een beetje ‘lacherig’ wordt gedaan over erotica. Behalve mijn partner waren er er weinig mensen waar ik mee kon ‘sparren’ over mijn verhalen. Lees verder
December is de maand van de jaaroverzichten, de vogelvluchten en lijstjes en dat is op vlammende verzinsels niet anders. Voor het gemak neem ik dan de vogelvlucht van mijn andere blog, Gaisha, ook even mee. Een veelbewogen schrijfjaar met helaas ook een flinke dip in de productie ergens halverwege het jaar dankzij een burn-out waarvan ik nu weer langzaam aan het opkrabbelen ben. Dat schrijven in mijn bloed zit heb ik in die periode wel gemerkt, want ondanks dat ik een stuk minder schreef, bleven de gedachten aan al mijn verhalen toch aanwezig en heb ik dankzij de de schrijfmarathon en Gaisha toch met enige regelmaat een verhaal uit mijn toetsenbord weten te persen. Het is grappig om te merken dat het ene verhaal het andere niet is. Daarmee bedoel ik dat het schrijfproces zeer wisselend verloopt. Verhalen moeten altijd eerst een beetje sudderen, rijpen zeg maar, voordat ik iets op papier kan zetten, maar als ik dan eenmaal ga zitten dan is het ook niet gezegd dat ik meteen een heel uitgewerkt verhaal heb. De ene keer schrijf ik op een dag met gemak drie hoofdstukken voor Gaisha, de andere keer komen er met moeite een paar zinnen en lukt het me pas het verhaal helemaal naar tevredenheid neer te zetten als de deadline bijna daar is (zoals bijvoorbeeld met de opdrachten van de schrijfmarathon) Hoe dan ook, uiteindelijk lukt het altijd weer, het is dus toch een productief jaar geweest. Veel verhalen geschreven, veel nieuwe ideeën opgedaan en veel leuke mensen ontmoet en gezien. Ik ben dus niet klaar met schrijven. Voor volgend jaar in ieder geval genoeg leuke plannen om nog veel meer te gaan schrijven. Door mijn lidmaatschap van Eroscripta staan er ook alweer een aantal leuke activiteiten gepland, waaronder de tweemaandelijkse schrijfbijeenkomsten Prikkelzinnen! en dankzij het maandelijkse EroticaFest van NBRplaza ben ik in ieder geval elke maand verzekerd van een leuke schrijfuitdaging. 🙂 En laat ik mijn eigen meme, Pittig Proza niet vergeten … Ik heb erg veel zin om daar mee te gaan starten. Lees verder
Populair
pittig proza
Wat zeggen anderen …