Vangst van allooi

Stromend water, de geur van koffie, het geluid van metaal tegen aardewerk. Hoge, zachte stemmen, Gegiechel …

Huub wordt er wakker van. Hij slikt moeizaam en merkt dan dat zijn hoofd achterin zijn nek ligt. De spieren van zijn schouders zijn verkrampt, zijn mond is gortdroog en hij moet vreselijk nodig naar het toilet. Hij beweegt ongemakkelijk en probeert zijn benen te strekken. Iets houdt hem tegen en zijn ogen schieten open als hij ontdekt dat hij ook zijn armen niet kan bewegen.
‘Verdomme! Wat …!’

Het gegiechel wordt luider en komt dichterbij.
‘Oh, kijk Ilse, hij is wakker. Eindelijk, ik zei het je toch?’
‘Je had hem niet zo’n harde dreun moeten verkopen, die pan is loodzwaar …’
‘Ach wat, die muts op z’n kop heeft de grootste klap opgevangen en hij had hier niets te zoeken.’
‘Maar toch, je had hem wel dood kunnen slaan.’
‘Stel je niet zo aan … het bloedde maar een beetje, kijk zelf. Je ziet er haast niets meer van.’

Huub kreunt en probeert in de richting van de stemmen te kijken. Een felle pijnscheut schiet door zijn hoofd en hij doet zijn ogen dicht. Waar is hij en waarom zit hij vast? Wie zijn die vrouwen?

Het gekibbel gaat door en een beetje vertwijfeld graaft Huub in zijn pijnlijke hoofd. Hij weet nog dat hij buiten was, samen met zijn maat. Ze waren wat nerveus, maar op een uitgelaten manier. Het was donker en ze hadden de hele dag de ingang van het kleine vakantiepark in de gaten gehouden. Auto’s reden af en aan en de een na de andere gast verdween in het kantoor van de receptie om even later met de sleutel van een huisje weer naar buiten te komen. Elk jaar hetzelfde, en altijd rond deze tijd. Hij heeft zich laten vertellen dat er een of ander extravagant feest wordt gegeven en dat de mensen alleen maar naar de vakantieparken uitwijken omdat alle hotels in de omgeving zijn volgeboekt. Dat feest boeit hem niet. De mensen die eropaf komen daarentegen …

Extravagante feesten trekken extravagante mensen en dat soort mensen hebben poen zat. Terwijl zij uitgedost en opgewonden naar hun feest gaan, slaan hij en zijn maat hun slag. Elk jaar weer en de vangst wordt elk jaar groter.

Ze trokken de bivakmutsen over hun hoofd en slopen ieder een andere kant op, langs dichtbegroeide hagen en over smalle paden richting de nu verlaten huisjes. Een zijdeur is meestal zo open, zonder dat je er echt je best voor hoeft te doen en anders staat er wel een raam op een kier, zo ook bij het eerste huis dat op zijn pad kwam. Een klein zetje, zijn bovenlijf naar binnen, een been erachteraan …

Dat is het laatste wat hij zich herinnert en nu zit hij met een barstende koppijn en een blaas die op knappen staat te luisteren naar het onnozele gekibbel van twee wijven die maar niet kunnen besluiten of ze hem nu wel, of niet knock-out hadden moeten slaan.

‘… jemig Noor, kijk dan zelf. Het bloedde niet maar een beetje. Hoe wil je dit uit gaan leggen aan de politie!’

Huub schrikt. De politie!? En zijn maat? Waar is zijn maat!? Hoe laat is het?

‘Uhm, dames, zou ik misschien …’
‘Hou je mond!’
In stereo geven ze hem antwoord en meteen daarna beginnen ze weer te giechelen. Hij zucht. Dat heeft hij weer. Wordt hij een keer betrapt, is het door een stel opgewonden schoolmeisjes.

‘Wat is dat voor een zucht, mijnheertje. Vervelen we je soms? Valt het je tegen? Gevloerd door twee vrouwen, meisjes …’
De eigenaresse van de stem komt nog dichterbij en staat dan plotseling voor hem. Met open mond staart hij haar aan. Op een minuscuul slipje na, is ze volledig naakt. De andere stem giechelt een beetje zenuwachtig.
‘Kijk uit Noor, je weet niet wat hij van plan is.’
Noor snuift hooghartig. ‘Hij kan zoveel van plan zijn, hij zit vast weet je nog. Ik kan hier in mijn blote tieten een rondje voor hem gaan dansen, het enige dat hij kan gebruiken zijn zijn ogen.’
Ze lacht een beetje boosaardig en gaat met gespreide benen voor hem staan.
‘Hoe vind je dat mannetje? Vertel maar eens aan tante Noor wat je nu zou willen doen?’
Ze pakt hem bij zijn haren en trekt zijn hoofd naar achteren. Er schiet een scherpe steek door zijn hoofd en hij kreunt.

Ze laat hem weer los en draait zich om naar haar vriendin. ’Kijk Ilse, hij vindt het lekker. Kom, laat jezelf aan hem zien.’
Aarzelend komt Ilse dichterbij. Ook zij draagt alleen een slipje, maar lijkt iets minder zeker van haar zaak.
’Laten we gewoon de politie bellen, oké. We hebben de eerste avond van de party al gemist en …’
‘We gaan vanavond. En hij gaat mee.’
Ze pakt hem stevig bij zijn gezicht en praat tegen hem alsof hij een kleuter is.
‘Ja, dat wil het mannetje wel hè, samen met deze twee meisjes op stap. Ja toch? Wat denk je ervan. Zullen tante Noor en tante Ilse jou fijn mee uit nemen?’

Huub probeert zijn gezicht van haar weg te draaien en kijkt haar geschokt aan als dat hem twee felle klappen in zijn gezicht oplevert.
‘Wel beleefd blijven hè. Wat zeg je daarop? Zou je dat wel willen?’
Hij wil driftig zijn hoofd schudden, maar bedenkt zich dan en knikt.
‘Misschien dat jullie me dan eerst los kunnen maken? Op deze manier kan ik bijzonder weinig voor jullie betekenen.’
Weer geeft ze hem een klap in zijn gezicht.
‘Twee woorden. Je praat met twee woorden!’
Hulpzoekend kijkt hij naar de andere vrouw en weer heeft hij een felle tik op zijn wangen te pakken. In zijn handen begint zijn bloed heet te bonzen.
‘Oké, oké. Ja … ehm, Noor is het toch?’
‘Voor jou is het nog altijd Leonore, madame Leonore.’

Ze buigt voorover en brengt haar gezicht dicht bij het zijne terwijl ze gevaarlijk dicht bij zijn kruis op hem steunt. De druk op zijn blaas neemt toe en hij kreunt ongemakkelijk.
‘Niet om onbeleefd te zijn, maar ik moet echt piesen als een paard …’
Lang blijft Noor hem aankijken en rond haar lippen verschijnt een duivels glimlachje.
‘Is dat zo? Moet het jongetje een plasje doen?’
Ze kijkt naar haar vriendin. ‘Ilse, pak een emmer.’

Nog voor hij echt goed door heeft wat er gebeurt, heeft ze zijn broek al open en wurmt ze onhandig zijn slappe pik tevoorschijn. Hij wil protesteren, maar houdt zijn mond als Noor hem venijnig aankijkt. Achter hem opent Ilse kastje en klinkt gerommel van serviesgoed.
‘Er is hier geen emmer, wel een theepot.’
‘Ook goed, geef maar hier.’
Noor neemt zijn piemel tussen twee vingers en duwt hem in de opening van de theepot.
‘Toe maar ventje, zonder knoeien.’
Ze heeft het nog niet gezegd of een dikke straal urine raakt de bodem van de pot. Hij zucht opgelucht. Noor trekt walgend haar neus op.
‘Gadverdamme, je stinkt!
Huub voelt zijn gezicht warm worden en stamelt een beetje ongemakkelijk.
‘Het is pis, dat stinkt altijd.’
‘Nee ventje, niet je pis, je pik! Je pik stinkt. Ilse, we moeten hem wassen, zo kan hij echt niet mee. Ben je nou nog niet klaar!’

Het genot wat hem normaal kan overvallen als hij eindelijk zijn blaas kan legen blijft uit en voor het eerst sinds hij zijn ogen open heeft gedaan, vraagt hij zich af waar hij in godsnaam terecht is gekomen.

*

Onhandig en met kleine hopjes, hupt hij voor de twee vrouwen uit. Hij kan niet anders. Zijn handen zitten stevig vast op zijn rug en ook zijn enkels zijn aan elkaar gesnoerd. Hij voelt zich klein en bespot en dat gevoel wordt groter als Noor ongeduldig langs hem loopt en laatdunkend naar zijn op en neer hoppende geslacht kijkt.
‘Moet je dat slurfje toch eens zien Ilse. Misschien moeten we ook eens kijken of we daar wat meer leven in kunnen krijgen want dit is geen gezicht.’
Ilse giechelt. ‘En dan Noor?’
‘Geen idee, maar we zullen zien … Opschieten knaapje, we hebben niet de hele dag.’

Ze duwt hem in de smalle douchecabine en zet meteen de kraan aan. Hij slaakt een hoge kreet als een plens ijskoud water over zijn hoofd valt. De vrouwen gieren het uit en Noor kijkt hem meewarig aan.
‘Is het te koud voor je? Jammer dan! We willen dat je schoon wordt, maar dat betekent niet dat we je in de watten gaan leggen.’
Grijnzend spuit ze een grote klodder shampoo in haar handen en zonder zich om zijn protesterende kreten te bekommeren, begint ze zijn haren in te smeren. Haar borsten schudden wild onder de bewegingen die ze maakt en ondanks het koude water begint zijn lul te groeien. Noor knikt goedkeurend.
‘Er zit dus toch nog enig leven in. Ilse, pak een spons en was hem grondig. Overal, maar vooral daar. Ik wist dat hij nog wel ergens goed voor zou zijn.’

Ilse voegt zich bij hen in de douchecabine en samen duwen de twee vrouwen hem tegen de muur, waarna ze zijn hele lichaam met water en schuimend zeep bewerken. Het loopt in zijn neus en in zijn ogen. Hij proest en hoest als hij het ook in zijn mond krijgt, maar zijn lul leidt een eigen leven en komt met kleine schokjes fier overeind te staan. Ilse gaat door haar knieën en masseert met een glibberig handje stevig zijn ballen.
‘Hij heeft best een mooi pik, vind je ook niet Noor? Lekker dik, maar niet te. Wat denk je, zal ik eens zien hoever ik hem in mijn mond krijg?’
Huub knippert met zijn ogen en kijkt naar beneden. Het kan hem niet meer schelen dat hij vast zit en helemaal niets kan doen. Met ingehouden adem wacht hij tot het gaat gebeuren. Ilse likt langs haar lippen, opent haar mond een beetje en komt dichter bij het topje van zijn eikel. In een reflex schokken zijn heupen licht naar voren. Hij kreunt als ze weer gaat staan.
‘Ja, dat zou je wel willen hè, maar het spijt me. Vandaag is zij de baas.’
Noor pakt de douchekop en zet de harde koude straal recht op zijn kruis en tot zijn schaamte slaakt hij een hoge, meisjesachtige gil. Ze lacht.
‘Precies mannetje. Ik ben de baas. Ik bepaal of er iets gebeurd en wanneer dat gebeurd, maar ik kan je vertellen …’ Ze fluistert dicht bij zijn oor. ‘… er gaat iets gebeuren, vroeg of laat.’

Ze duwt hem uit de cabine en op zijn knieën op de grond.
‘Zo, en nu is het onze beurt.’
Ze draait aan de knop van de thermostaat en terwijl de badkamer zich langzaam vult met aangenaam warm stoom, trekt ze haar slipje uit. Huub vergeet alles om zich heen als Ilse haar voorbeeld volgt en de vrouwen zich schaamteloos overgeven aan een sensuele dans van strelende vingers, flemende tongen en helderhoge kreetjes van genot.

De hele dag is hij overgeleverd aan de genade van de twee vrouwen, maar vooral aan de genade van Noor, die verdomd gemeen uit de hoek kan komen. Ze kleineert hem, beschimpt hem en praat over hem alsof hij niets anders is dan een lul, een speeltje, goed genoeg voor haar eigen plezier. Haar woorden veroorzaken een opgewonden spanning in zijn lichaam. Deels angst, omdat hij geen flauw idee heeft wat ze echt met hem van plan is, maar deels ook geile nieuwsgierigheid. Het houdt zijn pik stijf en laat zijn bloed bij elk woord en elke blik die ze op hem werpt, harder stromen.

Wanneer het donker wordt, kleden ze hem weer aan. Ze binden zijn handen op zijn rug en Noor knoopt een zwarte sjaal rond zijn hals. Met een peinzend gezicht pakt ze de bivakmuts die ze hem ontnomen hadden en ze draait het ding rond tussen haar vingers.
‘Die gaten zitten op de verkeerde plek …’ Ze kijkt Ilse aan. ‘Jij hebt toch altijd een setje naaigerei in je tas? Naai die gaten dicht en maak een nieuwe ter hoogte van zijn mond. Ik denk niet dat we vanavond meer van hem nodig hebben.’

Huub wacht gelaten tot Ilse klaar is met het werk en hij buigt zelfs een beetje naar haar toe om haar tegemoet te komen als ze muts over zijn hoofd trekt. Het is donker, maar niet zo donker dat hij helemaal niets kan zien. Zijn omgeving wordt vaag en het is alsof hij naar een videoband van slechte kwaliteit zit te kijken. Veel ruis, storing en schokkerige beelden.

Hij laat zich meevoeren. De sjaal trekt en hij volgt. Naar buiten, over het verharde pad, door het gras. Hij hoort stemmen, auto’s. Een portier gaat open, Noor duwt hem naar binnen en schuift naast hem op de achterbank. Ze legt haar hand in zijn kruis en kneedt de bult in zijn broek.
‘Het liefst had ik je gewoon naakt meegenomen, maar helaas is dat nog steeds strafbaar.’
Ilse neemt plaats aan zijn andere kant en legt haar hand naast die van Noor. De auto trekt op, de vrouwen buigen zich voor hem langs naar elkaar toe en geven zich pal voor zijn bedekte ogen over aan een passionele vrijpartij. Het wazige tafereel wordt door zijn pik met laaiend enthousiasme ontvangen.

Aangekomen bij het feest ziet hij meer mannen in dezelfde situatie als hijzelf. Overgeleverd aan de wil van een ander. Noor trekt hem achter zich aan. Ze lacht, drinkt en flirt met anderen en handen zonder duidelijk gezicht bevoelen keurend, soms zelfs dwingend, zijn lichaam.
Noor en Ilse prijzen hem of beschimpen hem, afhankelijk van het publiek Ze praten over hem alsof hij er niet is is. Alsof hij een klein stout jongetje. Door de slecht gestikte naden van zijn muts ziet hij de haperende beelden van het feest om hem heen. Sommige mensen zijn naakt, of halfnaakt. Er wordt gevreeën, niet stiekem, maar openlijk en iedereen lijkt het haast met elkaar toe doen. Het jaarlijks terugkerende feest. Een evenement vol lust en heimelijke genoegens. Een kamer vol heerlijke lichamen en het enige wat hij hoeft te doen is zijn ogen de kost geven om aan zijn gerief te komen. Hij vergeet de geïmproviseerde halsband, hij vergeet zelfs de gemene en scherpe woorden van de vrouwen die hem vanavond volledig in hun macht hebben

Een korte ruk haalt hem uit zijn hete extase en Noor duwt hem op zijn knieën naar de grond. Een zware stem boven zijn hoofd stelt korte vragen. Noor geeft even korte antwoorden.
Hij probeert omhoog te kijken in de richting van de zware stem, maar Noor houdt hem tegen. Haar vingers dringen zich door het gat voor zijn mond en duwen zijn lippen van elkaar.
‘Ik heb ze nog niet geprobeerd, maar als je wilt …’
Een angstige schok schiet door zijn lichaam, Noor geeft een ruk aan de sjaal en praat verder.
‘We vonden hem gisteren, hij klom door het raam met die muts over zijn hoofd. Ik weet niet wat hij van plan was, maar veel goeds kan het niet geweest zijn.’
De zware stem gromt. ‘Een gluiperd dus. Ik neem niet graag zonder te vragen, maar in dit geval …’
‘Ga je gang … Mond open en waag het niet je tanden te gebruiken.’

Huub hoort het geluid van een rits en door de kieren van zijn beschermende kap ziet hij het geslacht van de eigenaar van de zware stem op zich af komen. Het zweet breekt hem uit en wanhopig klemt hij zijn kaken op elkaar. Wild schudt hij met zijn hoofd. Dit niet. Lust en heimelijke genoegens, stiekeme verlangens allemaal prima, maar dit verlangen leeft niet in hem, zelfs niet stiekem. Dit mag niet, dit …
Ilse valt naast hem op haar knieën en fluistert zachtjes in zijn oor. Onderwijl openen haar vingers langzaam zijn broek en omsluiten ze zijn genadeloos harde erectie.
‘Toe maar. Geef je er aan over. Je lichaam liegt niet. Je wilt dit, je vindt het geil.’

Noor knijpt in zijn neus, de eikel duwt zijn lippen uiteen, tegen zijn gebit. Ilse geeft snelle, korte rukjes aan zijn lul. Een zucht ontsnapt aan zijn keel en ontspant zijn kaken. De eikel duwt verder. Ilse streelt en rukt. Noor commandeert.
‘Wijder!’
De lul schuift naar binnen, over zijn tong tot achterin zijn keel en weer terug. Twee, drie diepe stoten. Huub kokhalst, zijn traanklieren reageren en hij wordt een beetje licht in zijn hoofd. Weer drie stoten, zijn hoofd wordt nog lichter. Ilse knijpt zachtjes in zijn eikel. Vier stoten, vijf. De andere man trekt zich terug.
‘Niet slecht. Zou ik hem een poosje mogen lenen vanavond?’

Huub kreunt en wil protesteren. Hij wil bij de vrouwen blijven. Bij Ilse en Madame Leonora. Hij gaat met niemand anders mee, alleen nog maar met hen.

De zijde sjaal gaat over in de handen van de man en hij wordt meegesleurd. Huub draait zich al struikelend om. Noor en Ilse staan met de armen om elkaar heen te zwaaien en Noor roept hem  na.

‘Lief spelen hoor en goed luisteren. We komen je straks weer halen.’

Ik schreef dit verhaal voor NBRplaza’s Erotica Fest #13: Story Picture, met de uitdaging; schrijf een verhaal bij het plaatje. Het mag duidelijk zijn dat ik voor de foto bij dit bericht koos. Wil je weten uit welke foto’s ik nog meer kon kiezen en de andere verhalen voor deze uitdaging lezen? Klink dan op onderstaande button.